Klâsik tanıma göre özerklik üniversitede*

• kimlerin öğrenim göreceği,
• kimlerin öğreteceği,
• nelerin öğretileceği,
• kimlerin mezun olacağı,
• nelerin araştırılacağı,

konularında kararlar almada, üniversitenin bir kurum olarak yetki sahibi olma derecesi anlamında kullanılmaktadır.

Dolayısıyla, özerklik, öğretim üyelerine mahsus kişisel bir yetki değil, tüm olarak kurumsal bir niteliktir. Başka bir deyişle, üniversite yöneticilerinin seçim veya atamayla gelmelerinin özerklikle bir ilişkisi yoktur.

Doğru olan, özerklik yerine, özerkliğin derecesinden veya "göreceli özerklik"ten bahsetmektir. Nitekim, 1980'li yıllarda OECD tarafından yapılan ve 12 Avrupa ülkesindeki 52 yükseköğretim kurumunu kapsayan bir araştırmada*, üniversite yönetimi ile ilgili 20 konuda nihaî kararların hangi mercilerce alındığına dayanılarak "Özerklik Endeksi" adı verilen bir gösterge geliştirilmiştir. Bu araştırmada ele alınan konulardan bazıları şunlardır:

• Üniversite yöneticisinin görevlendirilme yöntemi ve yetkileri,
• Profesörlerin ve diğer öğretim üyelerinin atanması,
• Öğretim üyelerinin bir üst maaş kademesine geçirilmesi,
• Yeni bir fakülte kurulması yetkisi,
• Öğretim üyesi kadrolarının fakülteler arasında dağıtılması,
• Öğretim üyesi kadrolarının diğer birimler arasında dağıtılması,
• Bir fakülte içindeki sarf malzemelerinin öğretim ve araştırma faaliyetlerine tahsisi yetkisi,
• Bir eğitim programında ders değişikliği yapılması,
• Bir fakültede yeni bir eğitim programının uygulamaya konması,
• Bir araştırma projesinin kabulü,